ในยุคปัจจุบันโดยเริ่มต้นในช่วงที่ชุมชนตำบลบ้านถ้ำ เริ่มตั้งแต่ ปี พ.ศ.2400 ตรงกับเดือน 6 เหนือขึ้น 5 ค่ำ วันจันทร์ ปีสง้า (ปีมะเมีย) มีชาวบ้านจากนาแงะนางเหลียว อำเภอเกาะคา จำนวน 7 ครอบครัว อพยพพากันมาอาศัยอยู่บ้านถ้ำ และได้เลือกทำเลพื้นที่สร้างหอผีประจำหมู่บ้าน อันเป็นเวลาของการฟื้นฟูบ้านเมืองซึ่งมีการกวาดต้อนและการอพยพของชนกลุ่มต่าง ๆ เข้ามาอาศัยอยู่ในตำบลบ้านถ้ำเป็นจำนวนมาก ทำให้คติการนับถือผี ความเชื่อหล่อหลอมรวมกัน ทำให้ผีวิญญาณอเนกอนันต์ที่คุ้มครองบริเวณหมู่บ้าน ป่าเขาให้ร่มเย็นเป็นสุข มีความอุดมสมบูรณ์และได้ตั้งชื่อหอผีประจำหมู่บ้านว่า “หอเจ้าพ่อล้านจ๊าง”ชุมชนตำบลบ้านถ้ำ มีทั้งระบบความเชื่อเรื่องผี และพระพุทธศาสนา ชุมชนตำบลบ้านถ้ำ เหมือนชุมชนอื่นในแถบดินแดนล้านนาที่ มีความหลากหลายและผูกพันกับความเชื่อความศรัทธา แม้ว่าพระพุทธศาสนาจะได้รับการนับถืออย่างแนบแน่น และมีบทบาทอย่างสำคัญเกี่ยวข้องอยู่ในวิถีชีวิตของชาวล้านาเป็นอย่างมาก แต่อิทธิพลของพระพุทธศาสนาก็ไม่สามารถจะกลบเกลื่อนคติความเชื่อแบบดั้งเดิมได้หมด ดังนั้นในสังคมของล้านนาการนับถือผีที่ยังคงมีอยู่และปะปน ไปกับพระพุทธศาสนาดังสะท้อนให้เห็นวัฒนธรรมประเพณี และพิธีกรรมต่าง ๆ ด้วยเหตุนี้พระพุทธศาสนาของล้านนาในทุกวันนี้จึงมิได้เป็นพระพุทธศาสนาแบบนักปรัชญา แต่จะเป็นพระพุทธศาสนาแบบชาวบ้าน ซึ่งเป็นการผสมผสานระหว่างพระพุทธ พราหมณ์และผี(อุทัย ไชยวุฒิ. ประวัติ ตำบลบ้านถ้ำ เนื่องในโอกาสฉลองกำแพงวัดสุวรรณคูหา ตำบลบ้านถ้ำ : 2535)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น